Oxana Sankova maakt en speelt een autobiografische voorstelling over de invloed van de ideologie van de overheid op de gewone mens die in of buiten de staat leeft. En dat met Rusland als voorbeeld.
In ’The poem without a Hero’ gebruikt Sankova op theatrale wijze haar eigen perspectief: een migrant in België. Ze vertelt over angst, schaamte, nationalisme en hoe deze het dagelijks leven beïnvloeden. Dagboekfragmenten en documentair materiaal verweeft Sankova met fictief tekstmateriaal, waardoor een gelaagde polyfonie van wanhoop ontstaat.
